Patagonie

Zaterdag `17 november.

Ushuaia. Na het ontbijt lopend naar de haven voor een boottocht over het Beagle Canal. Het is bewolkt maar nog steeds droog weer. De temperatuur valt nu nog mee, maar iedereen heeft zich toch maar dik aangekleed (sjaals, mutsen, handschoenen) want op het water kan het behoorlijk koud worden, vooral als het hard waait. We vertrekken om ca. 09.30 uur. We varen langs diverse kleine eilandjes, o.a. Los Lobos, waar hele kolonies zeeleeuwen , aalscholvers en diverse soorten zeemeeuwen huizen. Bij ieder interessant eiandje stoppen we dan ook om foto's te maken.
Het blijft iedere keer weer een prachig gezicht om dit soort dieren in hun eigen leefomgeving te zien. Af en toe hoor je een enorm gebrul van de zeeleeuwen. Het is echt genieten. Ondertussen is het weer opgeklaard en schijnt zelfs de zon. Dan wordt het toch wel wat warm met al die laagjes kleren aan. Vanaf de boot, als je om je heen kijkt, zie je zowel de Chileense als de Argentijnse besneeuwde bergen, met dan die zon erop, geweldig. Aan de monding van het Beagle Canal staat nog steeds een heel oude vuurtoren.
Nadat we zo,n 2 uur hadden rondgevaren zijn we weer enigszins richting kust teruggegaan, en hebben onderweg aan een van de eilanden aangelegd (Islas Bridjes) om een kleine rondwandeling te maken. Van hieruit natuurlijik weer een prachtig uitzicht op de bergen en andere eilandjes om ons heen. Na deze rondwandeling weer terug op de boot en terug naar de haven van Ushuaia. Aankomst ca. 13.30 uur. Even ergens een kleine lunch gebruikt in een heel leuk oud bistro/bakkerij -achtig gebouwtje. Daarna om mijn gemak teruggelopen naar ons hotel om mijn warme kleding uit te trekken en te douchen. Er is afgesproken om gezamenlijk om ca. 19.30 te gaan eten. Het was een enigszins chic restaurant, waar alles "in stijl" werd ingeschonken/geserveerd. Ook wel weer eens leuk om te zien. In de hoek stond nog een beeld, die Checevara? moest voorstellen. Het was weer erg gezellig. Na afloop met een taxi weer terug naar ons hotel.
Overigens is het ons opgevallen dat overal, zowel in Chili als Argentinië, heel veel honden lopen (zowel los op straat als in de tuinen). Die hoor je natuurlijk ook 's nachts als je ligt te slapen. Want als de een begint, dat volgt de rest. Soms een behoorlijk kabaal.

Zondag 18 november.
Na ons ontbijt werden we om 9.30 uur met een busje opgehaald voor een wandeltocht naar het Nat.Park Tiera du Fuego. Het is bewolkt weer maar niet echt koud. Bij het begin van de wandeling, staat een klein postkantoortje waar je o.a. in je paspoort (uiteraard tegen betaling) een poststempel van een pinguin kan laten zetten als herinnering dat Ushuaia de meest zuidelijke stad van het vaste land is. Dat heeft iedereen gedaan. En daarna aan de wandeling begonnen. Iedereen kon op in zijn eigen tempo gaan lopen, het eindpunt was tevens het verzamelpunt. Heerlijk gelopen en in het begin behoorlijk veel foto's gemaakt. Prachtig langs het meer (Laguna Perdida), af en toe een fantastisch uitzicht over het water , met de bergen op de achtergrond. Onderweg o.a. ganzen gezien, en caraca's. De wandeling was heel gevarieerd, dan weer langs het water, dan weer het bos in omhoog en omlaag. Je kon dus ontspannen genieten van je omgeving. Een heel verschil met onze eerste wandeling, waar je eigenlijk alleen maar bezig was met klimmen en daardoor de omgeving niet voldoende aandacht kon geven. Ik heb onderweg nog "wilde" paarden gezien, en een soort ganzen en caracara's. Ik heb echt genoten. Om ca. 14.30 uur aangekomen bij eindpunt (Lagos Roca), iets gegeten en daarna met het busje terug naar Ushuaia. In ons hotel de rugzak achtergelaten en verder met het busje de stad ingegaan. Hebben eerst een Ierse pub bezocht, wat gedronken en een "borrelhapje" gegeten, daarna door naar een klein museum over de oerbevolking de Jamana's, een indianenstam die op het Vuurland leefden. Interessant om te zien, deze indianen leefden naakt in deze koude en 's winters strenge omstandigheden met alleen hun rug bedekt met een vel als bescherming tegen de wind. En ze zorgden er altijd voor dat ze een vuur bij zich hadden, zelfs in hun bootjes om warm te blijven.
Hierna (uiteraard !!!!) weer ergens gegeten. Maar dit keer heb ik de maaltijd overgeslagen om dat "borrelhapje" voor mij in ieder geval voldoende was. Dus terwijl anderen iets bestelden heb ik aleen wat gedronken. Daarna weer gezamenlijk terug met een taxi. Die zijn goedkoop, zowel hier als in Chili. Je kan ze ook gewoon onderweg aanhouden en als je alleen bent kan het zijn dat er nog anderen meerijden (soort openbaar vervoer).

Maandag 19 november.
Na het ontbijt per bus vertrokken (ca. 10.30 uur) naar het vliegveld van Ushuaia. We gaan vandaag dus naar El Calafate. Zouden om 12.10 vertrekken, maar de Argentijnen kijken niet zo nauw en werd dus 12.45. Na het opstijgen een prachtig vergezicht op de bergen, het was nog helder weer. Later werd het bewolkt, dus geen uitzicht en vlak voor het landen was het toch weer opgeklaard. Toen zag je hele uitgestrekte steppen,wat ook weer bij Patagonië hoort. Toen we naar de bus liepen werden we zowat omver geblazen, zoveel wind stond er. Dus met de bus op weg naar El Chalten waar ons hotel was. Deze rit duurde ruim 4 uur. We reden door enorme uitgestrekte mossteppen. Ook dat heeft natuurlijk zijn charme. Prachtig om te zien. Wat voel je je dan eigenlijk nietig. Het weer was heel zonnig. Niet koud, alleen de harde wind. Onze eerste stop was bij een kleine nederzetting, genaamd La Leona. Op deze plek hebben o.a. Butch Cassidy en Sundance Kid zich schuilgehouden na een bankoverval. Toen weer verder gereden richting El Chalten met als hoogste berg Fitzroy. Deze prachtige gepiekte en besneeuwde berg was al ruim van tevoren vanaf de weg te zien en er werd gestopt om foto's te maken. Ongelooflijk mooi. En dan met die zon erop, beter kan je het niet treffen. We moesten ons wel af en toe even schrap zetten vanwege de harde wind. We arriveerden om ong. 18,00 uur. Het is een klein nieuw plaatsje, gesticht in 1985, en het heeft slechts 800 inwoners. Toch doet het gezellig aan, Ze hebben heel veel toeristiche attracties en heel veel wandelmogelijkheden. 's Avonds zijn we weer uit eten gegaan en moesten tegen de stormachtige koude wind optornen. Maar op de terugweg hadden we de wind in de rug dus dat liep erg snel.

Dinsdag 20 november.
Vanochtend heel vroeg opgestaan, 05.30 uur, om de zon te zien opkomen die dan de Fitzroy berg kleurt. Grandioos. Wat een prachtige kleuren. Echt de moeite waard. Toen weer terug naar onze kamer om ons te wassen en te kleden, want vandaag maken we weer eens een lange wandeling, waarbij we altijd rekening moeten houden dat het weer kan omslaan. We zijn in ieder geval met de zon vertrokken. We werden begeleid door 2 gidsen. We zijn door een prachtig natuurgebied met bossen gelopen. Allereerst naar de Rio Blanco, daar kon gekozen worden voor een heel steile klim of een wat vlakkere wandeling richting Pilar. Ik heb gekozen voor het laatste, want deze wandeling leidt je langs de gletsjer Pedia Blanco. Niet te geloven, wat een prachtig gezicht. En het was nog steeds mooi weer. Echt genieten. Hebben natuurlijk weer heel wat foto's gemaakt. Maar wat een enorme windvlagen waren er, je moest je af en toe heel erg schrap zetten om niet omver geblazen te worden. Uiteindelijk kwamen we rond 15.00 uur aan bij een klein hotelletje waar we even kofffie hebben gedronken om te wachten op het busje die ons weer terug zou brengen naar het hotel. Overigens als je vanuit ons hotel naar de bergkam kijkt zie je zowel de Fitzroy (3405 m) als wel de Poiceno en de Laguna de Los Tores. Vanavond natuurlijk weer ergens eten met een klein groepje, dat is ook weer een gezellig. En voor morgen staat er weer een lange wandeling gepland, maar of ik daar aan mee doe weet ik niet. (20 km!!!!!).